20/3/12

Οι Ευθύνες της Αριστεράς

Η προσπάθεια της Αριστεράς, όλων των αποχρώσεων, να διεκδικεί για τον εαυτόν της το ρόλο του γενικού κατήγορου για την τραγική κατάσταση που έχει περιέλθει η οικονομία, ως να μην έχει καμία ευθύνη η ίδια με τις πράξεις και τη συμπεριφορά της προσβάλλει τη νοημοσύνη των πολιτών.

Για δεκαετίες τα κόμματα και οι ομάδες της Αριστεράς άσκησαν καταλυτική επίδραση στην εξάπλωση όλων των παθογενειών που οδήγησαν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού. Και μάλιστα, ακόμη και σήμερα, τις ίδιες αυτές πρακτικές που διέβρωσαν τα θεμέλια της οικονομίας και της δημόσιας διοίκησης, συνεχίζει να τις υποθάλπει, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, χωρίς καμία διάθεση διόρθωσης των υπονομευτικών της πολιτικών, χωρίς καμία ρεαλιστική πρόταση διεξόδου από την κρίση.

Η ασυλία των «ιερών αγελάδων» που διατηρούσε παραδόξως η Αριστερά ως σήμερα έχει τελειώσει.

Και στην Αριστερά οι ευθύνες είναι τεράστιες και ουσιαστικές:

· Εξανάγκασε με στοχευμένες κινητοποιήσεις και μαξιμαλιστικές θέσεις μεγάλες και μικρότερες επιχειρήσεις να βάλουν «λουκέτο», καταδικάζοντας στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους. Αναφέρουμε για παράδειγμα ότι στις αρχές της 10ετίας του 1990 Pirelliκαι Goodyear αποχώρησαν από την Ελλάδα επειδή τα συνδικάτα δεν δέχθηκαν τη μείωση του προσωπικού κατά 10%. Μέχρι τότε το 80% των ελαστικών αυτοκινήτων κατασκευαζόταν στην Ελλάδα και γίνονταν και εξαγωγές, ενώ σήμερα εισάγονται όλα.

· Ακύρωσε επενδυτικές δραστηριότητες, έδιωξε επενδυτές και δημιούργησε σε παγκόσμιο επίπεδο την εικόνα μιας χώρας εχθρικής στις επενδύσεις λόγω των «κοινωνικών» αντιδράσεων, που υποδαύλιζε.

· Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως το ναυπηγοεπισκευαστικό κλάδο, ο οποίος στο όχι μακρινό παρελθόν κυριολεκτικά ανθούσε, φέρει βαριά ευθύνη για την κατάρρευσή του.

· Καθοδήγησε διαμαρτυρίες που πλήγωσαν καίρια τον τουριστικό τομέα, τόσο στην πρωτεύουσα, η οποία πλήττεται από την κατακόρυφη μείωση τουριστικών αφίξεων όσο και στον τομέα της κρουαζιέρας, που ως συνέπεια έχει την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας.

· Έδωσε τη χαριστική βολή, κυριολεκτικά, στην εμπορική κίνηση στο κέντρο της πρωτεύουσας με συνεχείς κινητοποιήσεις, στις περισσότερες περιπτώσεις λίγων δεκάδων διαδηλωτών, που εμπόδιζαν την κίνηση, και απέτρεπαν τους καταναλωτές να πάνε στα καταστήματα, ταλαιπωρώντας τους ίδιους τους εργαζομένους Σύμφωνα με την ΕΣΕΕ «τα προβλήματα που δημιουργούν ετησίως οι 1300 πορείες διαμαρτυρίας, συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας έχουν ως αποτέλεσμα να περιορίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών και την εμπορική κίνηση, στερώντας από την αγορά περίπου τέσσερις παραγωγικές ώρες ημερησίως και μεγάλο ποσοστό του ετήσιου τζίρου των 90 δις από τις περίπου 82.000 εμπορικές επιχειρήσεις της Αθήνας».

· Υποστήριξε κάθε παράλογο και αντικοινωνικό προνόμιο που επεδίωξε η οποιαδήποτε συντεχνία. Προνόμια τα οποία ικανοποιήθηκαν με ασυλλόγιστο εξωτερικό δανεισμό, τον οποίο καλούνται σήμερα οι Έλληνες φορολογούμενοι, μέσα σε επώδυνες συνθήκες, να ξεπληρώσουν.

· Εναντιώθηκε με κάθε τρόπο στην ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων, εμποδίζοντας έτσι τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, τον περιορισμό της μετανάστευσης των νέων, την ευγενή άμιλλα με στόχο τη βελτίωση της τριτοβάθμιας Παιδείας.

· Επέτρεψε, δίνοντας ιδεολογικό άλλοθι, και σε μερικές περιπτώσεις από κάποια τμήματα της Αριστεράς και πολιτική κάλυψη, στους «γνωστούς αγνώστους», κουκουλοφόρους ή μη, να καίνε δημόσια ή ιδιωτική περιουσία, να ασκούν βία σε πολίτες, να καταλύουν κάθε έννοια νομιμότητας και ευταξίας.

· Εναντιώθηκε στη λήψη οποιουδήποτε μέτρου που στοχεύει στην υπεράσπιση της νομιμότητας, της προστασίας του απλού πολίτη, της επιχειρηματικής δραστηριότητας,

· Υπερασπίστηκε και συνεχίζει να υπερασπίζεται ως σήμερα, το δικαίωμα συμμοριών, με ιδεολογικό ή μη περίβλημα, να χρησιμοποιούν τους πανεπιστημιακούς χώρους ως άσυλο της εγκληματικής δραστηριότητάς τους. Αντιθέτως, αφήνουν τη συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών έρμαιο στις διαθέσεις των οργανωμένων και βίαιων μειοψηφιών.

· Καθοδήγησε για χρόνια καταλήψεις σχολείων, με μειοψηφικές ομάδες μαθητών, ή ακόμη και εξωσχολικών στοιχείων, με δήθεν αιτήματα αναβάθμισης της εκπαίδευσης, εμπεδώνοντας ένα πνεύμα χαλαρότητας και διάλυσης της εκπαιδευτικής διαδικασίας εις βάρος των μαθητών, ιδιαίτερα των πιο υποβαθμισμένων οικονομικά περιοχών.

· Αντιτάχθηκε σε οποιοδήποτε μέτρο περιορισμού της λαθρομετανάστευσης, και της γενικευμένης ανομίας σε αστικές περιοχές που έχουν μετατραπεί σε γκέτο, ενώ στήριξε το νόμο του ΠΑΣΟΚ για την ιθαγένεια, που αποτελεί επιπλέον κίνητρο προσέλκυσης χιλιάδων λαθρομεταναστών.

· Συντάχθηκε και προώθησε κάθε ιδεολόγημα το οποίο στόχευε στην υπονόμευση της ελληνικής ταυτότητας, στην αρνητική αναθεώρηση της ελληνικής ιστορίας, στην ενότητα του ελληνικού λαού.
Η Αριστερά δεν μπορεί να παριστάνει σήμερα τον κριτή των πάντων, θεωρώντας ότι οι κάτοικοι αυτής της χώρας έχουν κοντή μνήμη.

Οι παθογένειες της κοινωνίας και της οικονομίας έχουν και τη δική της καθοριστική σφραγίδα.

Η Αριστερά επίσης, δεν μπορεί να επενδύει στην καταστροφολογία και στην οργή των πολιτών για την υποβάθμιση της ζωής τους.

Χωρίς σχέδιο για το αύριο, χωρίς προοπτική, χωρίς πραγματική ελπίδα, το μόνο που πραγματικά υπόσχεται είναι η συνέχιση της οικονομικής ύφεσης και της διάλυσης της κοινωνικής συνοχής.

Σήμερα, η χώρα χρειάζεται να βάλει οριστικό τέλος στις παθογένειες της μεταπολίτευσης, να ανοίξει ένα νέο ιστορικό κύκλο.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η χώρα χρειάζεται μια ισχυρή και αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ώστε να ανοίξει ο δρόμος της νέας μεταπολίτευσης.


Αντώνης Σπηλιώτης
Πρόεδρος ΝΟ.Δ.Ε. Ν.Δ. Ν. Κορινθίας




5/3/12

Δικαίωση Σαμαρά και στην Ευρώπη !

Για πρώτη φορά, μετά από πάνω από δύο σκοτεινά χρόνια, για την Ελλάδα αρχίζει να αχνοφέγγει ένα φως αισιοδοξίας, ενώ και η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό σταδιακά αποκαθίσταται. Η Νέα Δημοκρατία αισθάνεται απόλυτα δικαιωμένη από αυτές τις εξελίξεις, διότι αποδεικνύουν την απόλυτη ορθότητα των επιλογών της και του πολιτικού της λόγου.

Η αναγνώριση της υπεύθυνης στάσης που κράτησε όλο το προηγούμενο διάστημα η ΝΔ και ο Αντώνης Σαμαράς εκδηλώνεται και από τις εποικοδομητικές συναντήσεις που είχε στην Ευρώπη και
την αποδοχή των μόνιμων θέσεών του για ανάκαμψη και ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Η κριτική της ΝΔ απέναντι στις ατελέσφορες φορολογικές καταιγίδες και η εμμονή της στην αδήριτη ανάγκη μέτρων ανάπτυξης πλέον είναι κοινός τόπος και για τους εταίρους μας.

Η Νέα Δημοκρατία δικαιώθηκε σε όσα αρνητικά καταλόγιζε στο πρώτο μνημόνιο:

· Μίλησε εγκαίρως για την αδιέξοδη πολιτική των οριζόντιων περικοπών μισθών και συντάξεων και της αύξησης των φόρων, που τελικά έφερνε νέα μέτρα και αυτά με τη συνταγή της λιτότητας που εντέλει κατέληξαν να κάνουν το χρέος μη βιώσιμο και την ελληνική κοινωνία να βυθιστεί στην απόγνωση,

· Και για όσους προκαλούν εσκεμμένα σύγχυση, το πρώτο μνημόνιο ούτε το χρέος μείωνε, ούτε το επιτόκιο μείωνε αλλά αντιθέτως το αύξαινε, ενώ και ο χρόνος αποπληρωμής του χρέους εξακολουθούσε να είναι σύντομος.

Η Νέα Δημοκρατία δικαιώθηκε στην επιλογή της να στηρίξει την μεταβατική κυβέρνηση Παπαδήμου και να ψηφίσει τη δανειακή σύμβαση:

· Η Ελλάδα παρέμεινε στη ζώνη του ευρώ, και στην Ε.Ε., παρουσία που τέθηκε σε πραγματικό κίνδυνο από την αλλοπρόσαλλη έμπνευση του δημοψηφίσματος του κ. Γ. Παπανδρέου.

· Για πρώτη φορά έγιναν ουσιαστικές διαπραγματεύσεις με τη τρόικα για το πλαίσιο των μέτρων που έπρεπε να ληφθούν, σε αναμφίβολα αντίξοες συνθήκες.

· Η δανειακή σύμβαση, η οποία αν και εξακολουθεί να διέπεται από τις λογικές των πολιτικών λιτότητας, εντούτοις, δίνει το απαραίτητο χρονικό εύρος να προωθήσουμε πολιτικές ανάπτυξης, πολιτικές που θα μας απομακρύνουν δια παντός από το χείλος του γκρεμού της χρεοκοπίας.

· Ήδη δίνεται η δυνατότητα να «ξεκολλήσουν» τα έργα του ΕΣΠΑ.

Χρειάζεται όμως και κάτι ακόμα: αποκατάσταση της κοινωνικής συνοχής.

Η Νέα Δημοκρατία δικαιώνεται που επέμενε για εκλογές αμέσως μετά τη ψήφιση της δανειακής σύμβασης και της ανταλλαγής ομολόγων γιατί:

· Η χώρα χρειάζεται μια ισχυρή κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή για να ξεκινήσει το τιτάνιο έργο της ανάπτυξης.

· Η κοινωνία πρέπει να δώσει την εμπιστοσύνη της στην πολιτική που θα ακολουθηθεί, ώστε να διαφυλαχθεί η κοινωνική ηρεμία και συνοχή που είναι απαραίτητες για την επιτυχία του προγράμματος ανάπτυξης.

Σήμερα βρισκόμαστε στο πιο κρίσιμο σημείο για την ελληνική οικονομία. Για να πετύχουμε τους στόχους μας χρειαζόμαστε ανάκαμψη. Χρειαζόμαστε άμεσα μέτρα ανάπτυξης, μέτρα επανεκκίνησης της οικονομίας, με ενίσχυση της ρευστότητας που θα ανακουφίσουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που στενάζουν από την ύφεση και θα μειώσουν την ανεργία, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων.

Η Νέα Δημοκρατία είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να εφαρμόσει αυτή την πολιτική, η μόνη πολιτική δύναμη που μπορεί να ξαναφέρει την αισιοδοξία και την αυτοπεποίθηση στην ελληνική κοινωνία και να αλλάξει ριζικά την εικόνα της Ελλάδας στην Ευρώπη.

Μια αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέα Δημοκρατίας που θα προκύψει από τις επερχόμενες εκλογές είναι η μοναδική εγγύηση για να χαράξουμε, επιτέλους, μια νέα αφετηρία για τον τόπο, για να ακολουθήσουμε μια νέα πορεία Ανάπτυξης και Ανοικοδόμησης.


Αντώνης Σπηλιώτης
Πρόεδρος ΝΟ.Δ.Ε. Ν.Δ. Ν. Κορινθίας

1/3/12

Δεν είμαστε όλοι ίδιοι

Πως φτάσαμε ως εδώ:

Η σημερινή κατάσταση δεν έχει καμία σχέση με εκείνη το 2009 ή το Μάιο του 2010.
· Το ΠΑΣΟΚ μετέτρεψε ένα πρόβλημα ελλείμματος σε κρίση δανεισμού.
· Στη συνέχεια, με το Μνημόνιο το πρόβλημα δανεισμού μετατράπηκε σε πρόβλημα βιωσιμότητας χρέους, δηλαδή, σε άμεσο κίνδυνο χρεοκοπίας και επιστροφής στη δραχμή.
Αυτά όλα δεν ήταν αναπόφευκτα. Ήταν αποτελέσματα της πολιτικής που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ πριν το Μνημόνιο, αλλά και της ίδιας της Πολιτικής του Μνημονίου.


Τι πραγματικά διακυβεύεται σήμερα:

Στην Ευρώπη υπάρχουν δυνάμεις που προωθούν την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Το σοκ που θα υποστεί η χώρα από μια τέτοια εξέλιξη είναι δύσκολο να το αντέξει οποιαδήποτε κοινωνία, οποιαδήποτε δημοκρατία και οποιαδήποτε οικονομία, κυρίως όταν είναι αναγκασμένη να εισάγει σχεδόν τα πάντα.
Το πολύ αρνητικό κλίμα για την Ελλάδα άρχισε να αλλάζει τον τελευταίο καιρό για δύο λόγους:
· Πρώτον, γιατί το Ελληνικό Κοινοβούλιο ψήφισε τη νέα δανειακή σύμβαση, με την οποία κουρεύεται το ελληνικό χρέος.
· Δεύτερον, γίνεται παντού αντιληπτό πως η συνταγή της μονομερούς λιτότητας, μας βυθίζει σε χειρότερα αδιέξοδα, γι αυτό και ζητάμε να δοθεί πια προτεραιότητα στην Ανάκαμψη.
Με τη νέα δανειακή σύμβαση, δηλαδή με το δραστικό κούρεμα του χρέους, αποσοβήσαμε την εκδίωξη της χώρας από το ευρώ. Ανοίγοντας το δρόμο για εκλογές, διασώσαμε την κοινωνική συνοχή, τουλάχιστον για την ώρα. Και τώρα βρίσκουμε πλέον συμμάχους για να βάλουμε την Ελλάδα στο δρόμο της Ανάκαμψης.

Διαφορές της δανειακής σύμβασης με το πρώτο Μνημόνιο:

· Το 2010 το ελληνικό χρέος κανείς δεν το χαρακτήριζε «μη βιώσιμο». Σήμερα ομολογούν ότι δεν είναι βιώσιμο
· Το 2010 δεν κουρεύτηκε το χρέος, αντίθετα αφέθηκε να μεγαλώνει εκτός ελέγχου. Σήμερα το κουρεύουν δραστικά.
· Το 2010 δεν μειώθηκε το επιτόκιο, αντίθετα, αυξήθηκε σε πάνω από 5%. Σήμερα μειώνεται γύρω στο 3,5%. Αυτό σημαίνει ότι θα πληρώνουμε λιγότερα 4 δισεκατομμύρια, περίπου, κάθε χρόνο για τόκους.
· Το 2010 ο χρόνος αποπληρωμής του χρέους εξακολουθούσε να είναι σύντομος. Σήμερα, τα περισσότερα θα αποπληρωθούν 20 με 30 χρόνια αργότερα. Κι άρα δίνει στην Ελλάδα την ευκαιρία και την άνεση χρόνου να αναπτυχθεί αρκετά στο μεταξύ και να είναι σε θέση να βγαίνει στις αγορές.
Υπάρχει, όμως, ένα πράγμα που δεν άλλαξε: Επιμένουν στην ίδια συνταγή της λιτότητας, χωρίς μέτρα Ανάκαμψης.


Ως Νέα Δημοκρατία καταφέραμε:

· Nα ομολογούν δημόσια ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλους φόρους.
· Nα μειώσουμε το υφεσιακό αποτέλεσμα και τον οριζόντιο χαρακτήρα των νέων περικοπών.
· Nα μειώσουμε το μέγεθος της νέας συνολικής περικοπής στο μισό και να αποτρέψουμε τον οριζόντιο χαρακτήρα τους.
· Nα μην παρασύρει αυτόματα η μείωση του κατώτατου μισθού όλες τις υπόλοιπες αποδοχές.
· Nα αποφύγουμε την κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα.


Που πάμε από δω και μπρος

Η Ελλάδα χρειάζεται τρία πράγματα πλέον:
· Να μειωθεί το χρέος της ώστε να ξαναγίνει βιώσιμο, κι αυτό γίνεται τώρα με το κούρεμα του ελληνικού χρέους κατά 107 δισεκατομμύρια, από τα 368 που είχαν φτάσει ως τώρα.
· Να ηττηθούν οι δυνάμεις που επιδιώκουν την εγκατάλειψη της Ελλάδας και τη διάλυση της ευρωζώνης. Και για να γίνει αυτό, έπρεπε να αλλάξει η εικόνα της Ελλάδας στην Ευρώπη.
· Να αρχίσει η Ανάκαμψη, το ταχύτερο δυνατό. Αν δεν υπάρξει Ανάκαμψη στο επόμενο διάστημα, η πτώση του βιοτικού επιπέδου θα πλησιάσει το 50% από το 2009! Γι’ αυτό παλεύουμε με όλα τα μέσα να υπάρξει Ανάκαμψη! Και τώρα πια δεν είμαστε μόνοι: Ο ίδιος ο Επίτροπος Όλι Ρεν ζητά πια να επισπευσθεί η αποδέσμευση κονδυλίων για την Ελλάδα.
Προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στα μεγάλα έργα, τους οδικούς άξονες, τα έργα υποδομής που έχουν μείνει στη μέση, την αποκατάσταση της ρευστότητας της αγοράς, ειδικά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ειδικότερα ακόμα για τον ανήμπορο πολίτη τον εγκλωβισμένο σε δανειακές υποχρεώσεις.


Δεν είμαστε όλοι ίδιοι:

Διαφέρουμε από το ΠΑΣΟΚ, που το 2009 έταζε στους πάντες τα πάντα κι ύστερα αφαίρεσε από τους πάντες τα πάντα. Μετά υποσχέθηκε να μας βγάλει στις αγορές το 2011 κι ύστερα κόντεψαν, με την ολέθρια απόφαση για δημοψήφισμα, να μας βγάλουν κι από την Ευρώπη.
Απομόνωσαν τη χώρα διεθνώς και κόντεψαν να πυροδοτήσουν ανεξέλεγκτες εξεγέρσεις ενός λαού που τον εξαπάτησαν και μετά τον οδήγησαν στην απελπισία. Για να ομολογήσουν οι ίδιοι ότι το αρχικό Μνημόνιο το ψήφισαν χωρίς να το έχουν διαβάσει καν!
Εμείς από τότε επιμέναμε στην Ανάκαμψη, στο ίδιο ακριβώς επιμένουμε και σήμερα.


Η Αριστερά δεν είναι υπεράνω κριτικής.

Η Αριστερά μπορεί η ίδια να μην κυβέρνησε ποτέ, αλλά:
· Στήριξε καταστάσεις νοσηρές και στρεβλώσεις, που έχουν μεγάλη ευθύνη για εδώ που φτάσαμε.
· Στήριξε προνόμια και αγκυλώσεις της δημόσιας διοίκησης, που δημιούργησαν ακυβερνησία και όργιο σπατάλης.
· Έδιωξε επιχειρήσεις από την Ελλάδα με αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις.
· Είναι ο κύριος υπαίτιος για την ενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα.
· Έκανε μοναδικές διεθνώς καταχρήσεις στις κινητοποιήσεις.
· Πρωτοστάτησε στην υπεράσπιση του ασύλου παρανομίας στους Πανεπιστημιακούς χώρους.
· Πρωτοστάτησε στις καταλήψεις σχολείων και Πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, απαξιώνοντας πλήρως τη δημόσια Παιδεία.


Σήμερα όσοι μας πολεμάνε:

· Δεν μπορούν να αρνηθούν ότι είχαμε δίκιο το 2010.
· Δεν μπορούν πια να ανακόψουν την υπεροχή μας στις δημοσκοπήσεις.
· Δεν μπορούν πια να αμφισβητήσουν την αναγκαιότητα άμεσων εκλογών.
· Το μόνο που τους μένει είναι να αμφισβητούν τη δυνατότητα της Νέας Δημοκρατίας να κερδίσει την αυτοδυναμία. Ας μη ματαιοπονούν. Θα πέσει κι αυτό, πολύ σύντομα. Και θα σαρωθεί στις εκλογές.


Ο λαός γνωρίζει πια:

· Ποιος του λέει την αλήθεια και ποιος τον κορόιδευε τόσα χρόνια.
· Ποιος αγωνίζεται για να αλλάξει η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό και ποιος την διέσυρε.
· Ποιος δημιουργεί για την Ελλάδα συμμάχους στο εξωτερικό και ποιος την απομόνωσε.
· Ποια δύναμη παραμένει όρθια και αποτελεί πυλώνα σταθερότητας, συσπείρωσης και προοπτικής, όταν όλα γύρω καταρρέουν και διαλύονται.
Ο λαός έχει ανάγκη από σταθερή δύναμη διακυβέρνησης όχι από ετοιμόρροπες συγκυβερνήσεις.


Αντώνης Σπηλιώτης
Πρόεδρος ΝΟ.Δ.Ε. Ν.Δ. Ν. Κορινθίας