Δεν είμαστε όλοι ίδιοι

Πως φτάσαμε ως εδώ:

Η σημερινή κατάσταση δεν έχει καμία σχέση με εκείνη το 2009 ή το Μάιο του 2010.

· Το ΠΑΣΟΚ μετέτρεψε ένα πρόβλημα ελλείμματος σε κρίση δανεισμού.

· Στη συνέχεια, με το Μνημόνιο το πρόβλημα δανεισμού μετατράπηκε σε πρόβλημα βιωσιμότητας χρέους, δηλαδή, σε άμεσο κίνδυνο χρεοκοπίας και επιστροφής στη δραχμή.

Αυτά όλα δεν ήταν αναπόφευκτα. Ήταν αποτελέσματα της πολιτικής που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ πριν το Μνημόνιο, αλλά και της ίδιας της Πολιτικής του Μνημονίου.

Τι πραγματικά διακυβεύεται σήμερα:

Στην Ευρώπη υπάρχουν δυνάμεις που προωθούν την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Το σοκ που θα υποστεί η χώρα από μια τέτοια εξέλιξη είναι δύσκολο να το αντέξει οποιαδήποτε κοινωνία, οποιαδήποτε δημοκρατία και οποιαδήποτε οικονομία, κυρίως όταν είναι αναγκασμένη να εισάγει σχεδόν τα πάντα.

Το πολύ αρνητικό κλίμα για την Ελλάδα άρχισε να αλλάζει τον τελευταίο καιρό για δύο λόγους:

· Πρώτον, γιατί το Ελληνικό Κοινοβούλιο ψήφισε τη νέα δανειακή σύμβαση, με την οποία κουρεύεται το ελληνικό χρέος.

· Δεύτερον, γίνεται παντού αντιληπτό πως η συνταγή της μονομερούς λιτότητας, μας βυθίζει σε χειρότερα αδιέξοδα, γι αυτό και ζητάμε να δοθεί πια προτεραιότητα στην Ανάκαμψη.

Με τη νέα δανειακή σύμβαση, δηλαδή με το δραστικό κούρεμα του χρέους, αποσοβήσαμε την εκδίωξη της χώρας από το ευρώ. Ανοίγοντας το δρόμο για εκλογές, διασώσαμε την κοινωνική συνοχή, τουλάχιστον για την ώρα. Και τώρα βρίσκουμε πλέον συμμάχους για να βάλουμε την Ελλάδα στο δρόμο της Ανάκαμψης.

Διαφορές της δανειακής σύμβασης με το πρώτο Μνημόνιο:

· Το 2010 το ελληνικό χρέος κανείς δεν το χαρακτήριζε «μη βιώσιμο». Σήμερα ομολογούν ότι δεν είναι βιώσιμο

· Το 2010 δεν κουρεύτηκε το χρέος, αντίθετα αφέθηκε να μεγαλώνει εκτός ελέγχου. Σήμερα το κουρεύουν δραστικά.

· Το 2010 δεν μειώθηκε το επιτόκιο, αντίθετα, αυξήθηκε σε πάνω από 5%. Σήμερα μειώνεται γύρω στο 3,5%. Αυτό σημαίνει ότι θα πληρώνουμε λιγότερα 4 δισεκατομμύρια, περίπου, κάθε χρόνο για τόκους.

· Το 2010 ο χρόνος αποπληρωμής του χρέους εξακολουθούσε να είναι σύντομος. Σήμερα, τα περισσότερα θα αποπληρωθούν 20 με 30 χρόνια αργότερα. Κι άρα δίνει στην Ελλάδα την ευκαιρία και την άνεση χρόνου να αναπτυχθεί αρκετά στο μεταξύ και να είναι σε θέση να βγαίνει στις αγορές.

Υπάρχει, όμως, ένα πράγμα που δεν άλλαξε: Επιμένουν στην ίδια συνταγή της λιτότητας, χωρίς μέτρα Ανάκαμψης.

Ως Νέα Δημοκρατία καταφέραμε:

· Nα ομολογούν δημόσια ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλους φόρους.

· Nα μειώσουμε το υφεσιακό αποτέλεσμα και τον οριζόντιο χαρακτήρα των νέων περικοπών.

· Nα μειώσουμε το μέγεθος της νέας συνολικής περικοπής στο μισό και να αποτρέψουμε τον οριζόντιο χαρακτήρα τους.

· Nα μην παρασύρει αυτόματα η μείωση του κατώτατου μισθού όλες τις υπόλοιπες αποδοχές.

· Nα αποφύγουμε την κατάργηση του 13^ου και του 14^ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα.

Που πάμε από δω και μπρος

Η Ελλάδα χρειάζεται τρία πράγματα πλέον:

· Να μειωθεί το χρέος της ώστε να ξαναγίνει βιώσιμο, κι αυτό γίνεται τώρα με το κούρεμα του ελληνικού χρέους κατά 107 δισεκατομμύρια, από τα 368 που είχαν φτάσει ως τώρα.

· Να ηττηθούν οι δυνάμεις που επιδιώκουν την εγκατάλειψη της Ελλάδας και τη διάλυση της ευρωζώνης. Και για να γίνει αυτό, έπρεπε να αλλάξει η εικόνα της Ελλάδας στην Ευρώπη.

· Να αρχίσει η Ανάκαμψη, το ταχύτερο δυνατό. Αν δεν υπάρξει Ανάκαμψη στο επόμενο διάστημα, η πτώση του βιοτικού επιπέδου θα πλησιάσει το 50% από το 2009! Γι’ αυτό παλεύουμε με όλα τα μέσα να υπάρξει Ανάκαμψη! Και τώρα πια δεν είμαστε μόνοι: Ο ίδιος ο Επίτροπος Όλι Ρεν ζητά πια να επισπευσθεί η αποδέσμευση κονδυλίων για την Ελλάδα.

Προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στα μεγάλα έργα, τους οδικούς άξονες, τα έργα υποδομής που έχουν μείνει στη μέση, την αποκατάσταση της ρευστότητας της αγοράς, ειδικά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ειδικότερα ακόμα για τον ανήμπορο πολίτη τον εγκλωβισμένο σε δανειακές υποχρεώσεις.

Δεν είμαστε όλοι ίδιοι:

Διαφέρουμε από το ΠΑΣΟΚ, που το 2009 έταζε στους πάντες τα πάντα κι ύστερα αφαίρεσε από τους πάντες τα πάντα. Μετά υποσχέθηκε να μας βγάλει στις αγορές το 2011 κι ύστερα κόντεψαν, με την ολέθρια απόφαση για δημοψήφισμα, να μας βγάλουν κι από την Ευρώπη.

Απομόνωσαν τη χώρα διεθνώς και κόντεψαν να πυροδοτήσουν ανεξέλεγκτες εξεγέρσεις ενός λαού που τον εξαπάτησαν και μετά τον οδήγησαν στην απελπισία. Για να ομολογήσουν οι ίδιοι ότι το αρχικό Μνημόνιο το ψήφισαν χωρίς να το έχουν διαβάσει καν!

Εμείς από τότε επιμέναμε στην Ανάκαμψη, στο ίδιο ακριβώς επιμένουμε και σήμερα.

Η Αριστερά δεν είναι υπεράνω κριτικής.

Η Αριστερά μπορεί η ίδια να μην κυβέρνησε ποτέ, αλλά:

· Στήριξε καταστάσεις νοσηρές και στρεβλώσεις, που έχουν μεγάλη ευθύνη για εδώ που φτάσαμε.

· Στήριξε προνόμια και αγκυλώσεις της δημόσιας διοίκησης, που δημιούργησαν ακυβερνησία και όργιο σπατάλης.

· Έδιωξε επιχειρήσεις από την Ελλάδα με αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις.

· Είναι ο κύριος υπαίτιος για την ενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα.

· Έκανε μοναδικές διεθνώς καταχρήσεις στις κινητοποιήσεις.

· Πρωτοστάτησε στην υπεράσπιση του ασύλου παρανομίας στους Πανεπιστημιακούς χώρους.

· Πρωτοστάτησε στις καταλήψεις σχολείων και Πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, απαξιώνοντας πλήρως τη δημόσια Παιδεία.

Σήμερα όσοι μας πολεμάνε:

· Δεν μπορούν να αρνηθούν ότι είχαμε δίκιο το 2010.

· Δεν μπορούν πια να ανακόψουν την υπεροχή μας στις δημοσκοπήσεις.

· Δεν μπορούν πια να αμφισβητήσουν την αναγκαιότητα άμεσων εκλογών.

· Το μόνο που τους μένει είναι να αμφισβητούν τη δυνατότητα της Νέας Δημοκρατίας να κερδίσει την αυτοδυναμία. Ας μη ματαιοπονούν. Θα πέσει κι αυτό, πολύ σύντομα. Και θα σαρωθεί στις εκλογές.

Ο λαός γνωρίζει πια:

· Ποιος του λέει την αλήθεια και ποιος τον κορόιδευε τόσα χρόνια.

· Ποιος αγωνίζεται για να αλλάξει η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό και ποιος την διέσυρε.

· Ποιος δημιουργεί για την Ελλάδα συμμάχους στο εξωτερικό και ποιος την απομόνωσε.

· Ποια δύναμη παραμένει όρθια και αποτελεί πυλώνα σταθερότητας, συσπείρωσης και προοπτικής, όταν όλα γύρω καταρρέουν και διαλύονται.

Ο λαός έχει ανάγκη από σταθερή δύναμη διακυβέρνησης όχι από ετοιμόρροπες συγκυβερνήσεις.

Αντώνης Σπηλιώτης
Πρόεδρος ΝΟ.Δ.Ε. Ν.Δ. Ν. Κορινθίας